ඉඩක් දෙන්න මට හිතන්න..!

ඉඩක් දෙන්න මට හිතන්න
මටත් අවැසී ජීවිතේ
වසන්තය මල් මකරන්ද අරගෙන
සිහිල් සුළඟත් සමඟ ඒවී
ඔබ එන්න මුදු සිනා පිපෙන 
අලුත් සෙනෙහස අරන්

කතා කරන ඇස් අතරේ

කතා කරන ඇස් අතරේ
හීන මැවෙනවා
දරා ගන්න බැරි තරමට
දුක වැඩි වෙනවා
හීන් සිනා කඳුළු වෙවී
ගලා හැලෙනවා
මුදු කෙහෙ‍රැලි
සයුරු තෙරේ මා තනි වෙනවා..

නමුනු කුල මත සුපිපි සඳ වත

අවරගිර හිස ගිලෙන හිරු රස
නමුනු කුල මත සුපිපි සඳ වත
නොලිය හැකි කවක
සිත නිදන් කොට
පලා යන්නට .... ඉසිඹුවක් සොයමී

ගෑනුළමයි
ලංකාවෙ,
.
.
"සි (ලි) ම්"

ආශ්චර්‍යය.

කන්න
අවැසිවිට
කබරයාද
තලගයොක්
කරගත හැකි

නැන්දයි..... ලේලියි.....

පෙරසිට පැවත එන
සිරිතට කාර බැඳගෙන
කැන්දා ගෙදර ගෙන
ලේලි ගෙන්වා රබන් ගහගෙන....

පුතුට දුන් පාවා
පෙර ඇගේ හොඳ කීවා
පසුව රොස් වූවා

නැන්ද ලේලිය රන්ඩුවූවා.....

පාට හීන..........

මගේ සිත් ආකාසෙ වැහි වලා පිරෙනවා
මහහඬින් අඬන්නට සැරසෙන්න හදනවා
සැඩ සුළං වේගයෙන් හද පුරා හමනවා
ඒත් මං දේදුන්නෙ පාට හත ගනිනවා

නෙකපාට දුර ඈත ආකාසෙ දිළෙනවා
මතක සැමරුම් අතර දෑස් බොඳ කෙරෙනවා
හිත පුපුරු ගහනවා සියොළඟම දැවෙනවා

ඒත් මං යලි යලිත් හිනැහෙන්න හදනවා

දුර පාළු මාවතක ඔහේ සැරි සරනවා
උණුහුමට දැවටිච්ච සුවඳ මට දැනෙනවා
ඔබේ මුදු බඳ වටා මගෙ දෑත වෙළෙනවා
කඳුළු හීතල වැටෙන, සිහින ලොව බිඳිනවා

ගිය ආපු සැම තැනම ඔබ ඇතැයි සිතෙනවා
මා අතර මග තාම නුඹ කොහෙද සොයනවා
කිසිදාක ලංනොවන මිරිඟුවකි හැ‍ඟෙනවා
කොහෙදි හෝ හමුවෙන්න සිත පෙරුම් පුරනවා.

මියෙයි මා
හද හැඟුම්
බි‍ඳෙන් බිඳ
ටිකෙන් ටික...
ගිලෙන සේ
අවර හිරු

වවුල් පෙම.......

විසල් හදතුර
අතු පතර
විහිදී
සාරෙට,......
ගිරා මලිති බටිත්තන්
වෙනුවෙන් සැදුණු
ප්‍රේම ඵල,

ළඳක් දු‍ටුවෙමි ගසක් මුදුණේ.....

වානු කෙලෙස දු‍ටු සඳ, අරුමෙකි දැනුණේ
ලේනු නොව, රුවට ළඳකිය ගහ මුදුණේ
පානු පෙනේ පෙළහර ඇඳි වත ගුවනේ
රේණු නැති මලකි දෑසට මට පෙනුණේ

ලා රන් තිඹිරිය, සිප අතු පිපුණේ
රඹකඳ වන් දෙපයට කඳ බැදුණේ
නාබි වටොට සිප සිප බිම ඇදුණේ

දෙයියනෙ..! මේ ගස කිම මා නොවුණේ

ටච් නම්
මරු
ඒත්
බිව්වම තමයි
අවුල්...!!

මධු සමය...

වළා පෙළ යහන මත හිස ගසාවියේ
මුවාවෙලා පුන්සඳ සතපවා ළයේ
නවා දෙදණ වැලපී ඉකි ගසා ‍රැයේ
සමා මගෙන් නොයදින් මා ප්‍රියා වියේ

සොයා කුමර බමරුන් වන විමානයේ
නගා දෙපිය පියමැන වී ප්‍රමෝදයේ
නොයා යනෙන මග වැරදී විලාපයේ

ඉතින් තවත් නොහඬන් දේවතාවියේ

__මල්වරය__

මලක් තිබුණා හුඟක් ලස්සන
දොළක් ගැලුවා ඉවුරු බිඳගෙන
පිපී ආවා පුරන සඳ මෙන
පර තෙරක් නැත හැඟුම් පීදෙන.

සැකයේ පහර..!

සැකයේ පහර ලැබ
පැළුණු හද මුට්ටියෙන්
වෑස්සිණ
ආදරය බි‍ඳෙන් බිඳ
තවමත් ඇත
සැකයේ පළුද්ද
සමග ආදරය හිස්වූ

තාත්තේ...!

ගෙදර හිටියත් කතා නොකරන
ගෙදර නැති විට කරුණු විමසන
මෙහෙකරුවෙකු මෙන්
නිහඬවම මගේ කටයුතු සියල්ල සපුරා
තේ කෝප්පය පවා ළඟට ගෙනත්
මට සළකන

දොඩමළුව..!

හමුවෙමුද
අදත් ?
මී බිඳක් තොලගාමින්
පෙම්බස් දොඩන්න
පෙරදින හමුවූ
සෙව්වන්දිය මතම

වැහි මොටද.....!!!

හනික ගෙදරට යමන් අම්මේ
වැස්ස එනවා අදත් හනිකට
පුංචි මල්ලිගෙ අකුරු සේරම
අරන් උන්දා ගියා ඈතට
වප් මහේ අකලට ඉඩෝරෙට
ගොයම් සේරම පිච්චුණා වෙද
ණයත් එක්කම අප්ප දැවුණා
ගොයම වාගෙම වැව් පිටිය උඩ

නාරි දේහේ..!

නමක් නැති නිමක් නැති
ඉමක් නැති පෙමක් වෙති
පෙලක් නැති කවක් වෙති
සිතක් නැති කෙනෙක් ඇති
මලක් වෙති හැඩක් නැති
තෙතක් නැති දහක් පෙති
කොතෙක් කීවත්

ජීවයක් වලකන්නේය..!!

මොළකැටිය
සුදුය
සුමුදුය
සුන්දරය
එහෙත්
ජීවයක්
වලකන්නේය....!!!



^සූ 

උදා වෙනකං..!

කැලණි ගඟ අසබඩය
කැදලි කුරුලු රඟදුන් ඉසව්වය
ලොවට බැරිවූ කැදලි මත
ලගින පාත්තයෝය
වසන්තය
වසරකට
දෙතුන් වතාවක් එන්නේය
කදමලු බලාපොරොත්තු

මහා පෙරහරින් වඩින්නේය

ආසියාවේ ආශ්චර්යය. අරුමයක් නොවේද.

ඉනික්බිති
එසේ විය සබඳ......
වසර දෙදහස් පන්සියයක
ඉතිහාසයක්
ප්‍රෞඪ ඉතිහාසයකි.

.
විශ්ව කර්ම හෙළයන් විසූ
මහා දාගැබ්
මහා වාපීන් කළ
ලොව මවිත කළ නිමැවුම් කළ
මහා පඬුවන් , කවීන්
ලියන්නන් විසූ
තේජෝ බල පරාක්‍රම ධීර වීර
සිංහයන් විසූ
ධරණීතලය,

සහස් සුවහස් කල් පිරූපෙම

කුමට දහසක් දෙනෙත් පොපියන
නොමැතිනම් ඔබෙ රුව දකින්නට
හමන මදනල සමඟ මිතුරුව
ගයන ගීතය තනුව කිවමැන
සහස් සුවහස් කල් පිරූපෙම

අහිමි වන විට දෙනෙත් අභියස
තවත් කුමකට ගයනු පෙම්ගී
කඩාලමි පෙම් පිරුණු හදවත

තක්කඩින්ගේ සත්ත්ව කරුණාව....

ජාතියේ මුරදේවතාවුන්ගේ
ඔලු, පාදඩයින්ගේ
අතින් පැලෙන්නට

දහස් ගණනක්
තරුණ ජීවිත
මත් උවදුරෙන් වනසන
අමනයින්ගේ
නරිනාටක වලට,
නීතිය වල් වැදීමට,
ඉඩදී

නිහඬව සිට

" රටකි "

රටකි
සකල ශ්‍රීයෙන්
විරාජමාන වූ
අන්ධ මුග්ධයින්
කණවැල අල්ලන

උන් අනුවම යන
අම්ම්බරු අනුගාමිකයින්
වෙසෙන'
විලි ලැජ්ජාවට
මුව වසන්නට
සරම ගලවා
හිසවසාගත්
ජාතියක් වෙසෙන....!!!

^සූ

අසම්මතය

අසම්මතය
ප්‍රේමය
රාගය
අතර
.

.
අතරමංව

පුර හඳත් ඈ වගේ

පුර හඳත්
ඈ වගේ
වළා අතර සැඟව
සුදු මුව වසාගෙන
දෙනෙත් සඟවාගෙන

මා ළඟට නෑවිත්
පාවෙයි
ඈතට
ඈතට

මා හඬනා, හද රෑ සැළුණා

මා හඬනා, හද රෑ සැළුණා
නුඹ මා නෙතු ‍රැඳුණා, බොඳවී රුව පෙනුණා
ඔබ මා රිදවා කොහෙදෝ ගියා, යලි ළංනොවෙනා ඈතක ගියා
සඳ රෑ අහසේ බොඳවී ගියා, තරු පවා වැලපුණා

ආ___රය

රතු රෝස මලක්
රෝස මලක්
සහ
මලක්
එක හිතක්.......
දෙනෙතක්
ගතක්..

මවයි අහස් ලොව රුවන් රස

මහ සයුරේ සිට මෙපිටට ආවද
සිත කළඹන මේ කිඳුරු ළඳ
මොළකැටි දෙපතුල් සුදු මුව හස‍රැල්
උකටලි මා සිත කරයි තද
නිල් දිය කෙහෙ ‍රැල් පවනේ ලෙළදෙන
පෙණ පිඬු මුතු දළ මවයි රස

"ශුද්ධ වූ සියල්ල කෙලෙසෙන්නේය"

සාධුකාර දෙති
සෙත් පැතෙති
පිරිත් පැන්
පිරිත් හුය
බැ‍ඳෙති
ආසිරි වැඩෙති
.
.
සුදු හඳිති
රහත් වන්නට
ඔන්න මෙන්න
හිඳිති

බාඳුරාව........

විහඟ තුඩකින් තැළුණු මලකට
යලිත් විකසිත වන්න හෙමිහිට
ළහිරු ‍රැස්වන් ස්නේහයක් ඔබ
අසල ඇත, මුත් නුඹ නිගා කළ

කපුරු මලකිය කලට නොපිපුණ
ලියතඹර මල වීය මට නුඹ

මිත්‍ර වරුනි,

මිත්‍ර වරුනි,
වෙඩි තියන්න
හැකියාව තියෙද්දිත්
ගල් ආයුධ පාවිච්චි කරන්නෙ
කුමට...?
නොදැනුවත් කමද?
මෝඩ කමද?

^සූ 

සත්‍යයක් කියමි...!!!!!

ඉඩ තිබිණි
ලොව වටිනාම වස්තුව,
.
.
ගැහැනිය

බිළිඳු..!

රැගෙන පැණි බිංදු
ඉරී ඒ බමරින්දු
උකුල නොම‍රැන්දූ
බිළිඳු, කඳුළකි නෙතට කැන්දූ ෴

^සූ 

සුදනෙනි

සුදනෙනි
අවැසිනම්
ගනුව
කෙළියට
වෙසඟනක්මි

[][][]

සමුදුර
කෝපයෙන් කෙතරම්
රළ පහර දුන්නද
නොසෙල්වෙත

සිත..!

කෙතරම් අගනෙද?
නොපෙනෙන
ඉන්ද්‍රිය,
සිත

............

රාත්‍රිය එනතුරු
බලාහිඳ
මල් සමඟ
නිදිවදින
බඹරු
ඉරත් සමඟ

උපාසකම්මා...

යන එන සැමතැන බෝම
කන කර හැඩට ඇඳීම
දන්න නොදන්නා සෑම
වෙයි මිතුරන්...

පොහොයට සිල්ද ‍රැකීම
බුදු දෙව් පුදද පිදීම
හයියෙන් බණපොත් කීම
ඇයට ප්‍රියයි…

ඔය උරමඬලේ හිසතියාන ..................

 ඔය උරමඬලේ  හිසතියාන
හඬන්න ඇත්නම්
නෙත්  පෙති රතුවෙන කඳුළු බිංදු
හැලෙයි සත්තකින්
එක මොහොතක් මගෙ දුක අහගෙන හිඳින්න හැකිනම්
සුහදාණෙනි, මා ළඟ ඔබ ඉන්න රත්තරන්

මවකගෙ මරණය.......

ම'ළෙහි හොවා
ම' පණ පොවා
ම'දිවිදුන්
ම'දෙනෙත්
මත තබා
ම'හැදු
ම'පුතු
ම'දිවි ගත්
මරු විය
මටම.......


^සූ 

සඳ සිත්තම් කර අහසේ......

සඳ සිත්තම් කර අහසේ
වලාකුලක් මත හිඳුවා
තරු පොකුරක ගී ලීවා
ඔබේ පෙමින්
මද සුළඟේ තනුව සොයා
ඒ ගී පෙළකට අමුණා
වියෝ ගී සෙමින් ගැයුවා ඔබේ නමින්.

වල සහ විල

.
මහ වලක්
මැද මලක්
නොව වලක්
ඒ විලක්
.
.
.
මහ විලක්
දිය නැත, මලක්
නෑ විලක්
ඒ නම් වලක්

දේදුන්න වාගේ

දේදුන්න වාගේ පායන්න ඕනේ
ආදරෙන් යාවෙලා
ඒපාට වාගේ හිනැහෙන්න ඕනේ
මා හා තුටින් ළංවෙලා
නෑ කඳුළු දෑසේ මල් පොකුරු වාගේ
මල් මන්ද හාසේ සලා.....

පර චිත්තය විජානනය............

එකොමත් එක ඈත කලෙක
හීන් කෙන්ද ගම් පියසක
උගත් බවක් පෙන්නං හිටි
ගැමියෙක් උන්නා

ගමේම මහ මුලාදෑනි
කොයි කාටත් උපදෙස් දුනි
ඕන තැනක මුල්තැන ඔහු
මුලින්ම උන්නා

පන්සල පාසල කොහෙදිත්
මුලසුන දේශන ඔහුටයි
මහදැන මුත්තා වාගේ
පෙන්වන් උන්නා

වන කොමලිය සුරපුරයක සිරි පෑවේ.............

පුන් සඳ ඉසින විට සඳ‍රැස් සොබා ‍රැයේ
අමරස කිඳුරු ගී නද සතපවා ළයේ
නැළවෙන කිරල විහඟුන් වී ප්‍රමෝදයේ
ගඟ දිය ගලයි නඟමින් ‍රැළි ප්‍රසාදයේ

කිරි දිය ගලන විට අහසින් මන නන්දා
නිල් තණ පලස ගත පිනි සිහිලස රන්දා
මදනළ ඇදෙන විට මල් මුවරද කැන්දා
ගහකොළ නැළවි නැළවී ඒ සුව වින්දා

~මල් සහ කළු දෙබරු~

 කැකුළු මලක මල් මුවරද උගුල්ලා
පෙති පොඩිකර තූ තූ කොට සියල්ලා
දෑස වසා කට තදකර ගනිල්ලා
සෝක වෙවී අහසට දෙස් තියලා

නාථ සමන් පත්තිනි දෙවි වරෙල්ලා
දෑස ඇරන් වන මේ රඟ බලල්ලා
සාධු ගතිය ලොවටම පේ කරල්ලා
දෙන පුදගෙන බකන්නිලා ඉඳිල්ලා

............... කුවේණි...............

ඔද තෙද වැඩි ගත රන්වන් පෑයට රන් හිරු සේ දිළුණා
මහ පිරි වර මැද ඉඳු කිල සේ යස පුන්සඳ මන නඳනා
මුතු කැට සේ ‍රැස විහිදූ නෙත්තරු දු‍ටු මා සිත පිරුණා
දු‍ටු ක්ෂණයේ සිට තෙදවත් ආරිය විජය කුමරු සොබනා


සුනෙර පවර සේ දිලෙන බාහු යුග රනින් ඔපය කෙරුණා
කණක කටක මිනි පේ‍රැස් මුදු  නෙක අභරණ ගත ‍රැඳුණා
දුහුල් එ'පට සළු මිරිවැඩි සඟලේ ඔපය හැඩය දිළුණා
කැටි පුළුනේ සුව සුමුදු සොඳුරු ගුණ ඔබේ ළඟයි සිතුණා

නෑනෝ නෑනෝ..............

.

ජෙල් ගාලා හිස පීරන් නෑනෝ
කොස්මෙටිකුත් ඇඟ තවරන් නෑනෝ
කියුටෙක්ස් ගා නිය සරසන් නෑනෝ
ලිප්ස්ටික් තොල මත උලපන් නෑනෝ

ඇඟට හිරට තද ඩෙනිමක් ඇඳලා
බුරිය පේන්නට හැට්ටය ඇඳලා
අඟල් දෙකේ හයි හීල්සුත්දමලා
කොරවක්කෙක් වගේ යමු උඩ පැනලා

විශ්වාසයි......

.
මට හොදටම
විශ්වාසයි
මටත්
සල්ලි තිබුණනම්
අපි දෙන්නගෙ කේන්දරේ
ඔයතරම්ම
දොස්
පේන එකක් නෑ

කැමතිද ?

.
මම ඩෙක්ස් දාන්නෙ නෑ,
බටකලිසම ඇන්ඳම අවුල් වගේ
කොණ්ඩෙ ජෙල් කරන්නෙ නෑ
ස්පයික් කරල නෑ
ෆ්‍රෙන්ඩ්ශිප් බෑන්ඩ් ගොඩාක් දාන්න
මොකක්ද වගේ
රතු කලිසමට
කහ ශර්ට් එකට අඳින්න හරිනෑ වගේ
කන විදින්න බයයි,

බාප්පා දෙකයි.

.
අද මාර සතු‍ටුයි
ඉස්සර මම

මාමා ..දෙකයි
බාප්පා.... එකයි
දැන්
.
.

තෙවැනි පුරුක...

.
පුරා උතුරා ගලන සඳ පිරි සෙනේහය හද සතුට සමඟින්
පියා විඳි අම රසය වෑහෙන විටදි මාගේ සොයුරු දෑසින්
තවත් කැකුළක් ගෙට වඩම්මා වඩා සතපනු සිතී දෝතින්
හදත් හිරවී දෙනෙත් බොඳ වුණි කඳුළු කැට පිස දැමී රාසින්

දුක......

.
කොමෙන්ට් වලට
ආදරේ කරපු මට
අඩුගානෙ ලයික් එකක්වත්
නැති හැටි...
රික්වෙස්ට් නැති වුණාට
කමක් නෑ
අඩුගානෙ

පෙමට කෙමක්.....

.
පෙමක්
ලැබුමට
කෙමක්
දනිමි මං
අවැසියෙක් ඇත්නම්
අමතන්න.......
ගාස්තුව අවංක හදවතක්

^සූ

පෙමක සුවඳ දැනිලා

පෙමක සුවඳ දැනිලා
නෑඹුල් හැඟුමක්
සිතතුල පිබිදෙනවා
කැළෑ මලක නව
සුවඳ විඳින්නට
නව යෞවන හද
හැඟුමන් පිබිදෙනවා....

...බමරු නාපු මල...

නැවුම් මලක් ඇත
බමරු ඇවිත් නැත
රොන් වියැලී තෙත
සිඳී, ගිලී නෙත

පෑය ගිලී ගත
නා විළවුන් වත

මතට තිත

.
කො‍ටු දදා කවි ලියමි.
මින්පසු...
මතට තිත පනත
කවියටත් අදාලයිලු....
මධ්‍යසාර දුම්වැටි
කවිතුළ දැකීමෙන්
ඔබද

මිතුරන් හා මම් නිවන් දකින්නම්

වත්තට යන්නම්
මලක් ගෙනෙන්නම්
හැඩට ඔතන්නම්
හෙමින් ගහන්නම්

චොකලට් කන්නම්
ප්ලේන්ටි බොන්නම්
සිගරට් බොන්නම්
අහසට යන්නම්

ශ්‍රද්ධාව..!

දළදා කරඬුව
පිටමත තියාන
ගියත්
ශ්‍රද්ධාව පිහි‍ටුවන්න
සිත එකඟ කරගන්නෙ කොහොම
දම්වැලට කැපුණු
කකුල්වල
වේදනාව එක්ක.......

^සූ 

???

මධු විතයි
දුම් රොදයි 

තනිකමයි
මට හිතයි
මා සතුයි.

^සූ 

නූතන දුයිෂෙන් කෙනෙක්..

දුයිෂෙන් හදිකළ
අල්තීනායි
තැවෙයි අයිලය
මත......
ගල් පහර
රතු මූණාගෙන්

,<@>

මගේ සඳ,
මිය ගිය,
මූසල රාත්‍රිය
අරක්ගත්,
පාළුව.
හද දොර කඩා,
පිවිස මා තුළට.
සිතුම් හැඟුම්
මිලිනකර.

"..මූසිල.."

"අප මිනිසුන් තැනිය යුත්තේ
අප කැ‍ටුව යාමට නොව
අප පසුකර යාමටය"

මූසිල
නුඹ මට ආඩම්බරයක්...
අත්හළ යුතු

යුද්ධය හා සාමය ...

ඉරිතැළුණු
දිය සිඳුණු
විලක් අස ගොඩ ගැසුණු
මහා ක‍ටු ගොඩක්
අස
මහ සුදු කොකෙක්

^සූ 

-සීගිරි ගී-

කොමුඩ් අමඩ් ලෙඩ්ලෙ නසී
එබොර් දෙමින් යහ බැසී
එක් පල් ජල්වන් දිගැසී
මන් ජල්වයි සිත් නුමුසී....

නිල් කට්,රොල් මලක් ඇව්නු
වැට්කොල් මල් සෙය්
සැන්දැගැ සිහිවන්නෙය්
මහනෙල් වනය් හය්
රන්වන් හුන්........

-සීගිරි ගී-

එම්බා කවිය,.....

එම්බා කවිය,
ඔබ යනු කිම...
ඇසී කිවි,
ඔබ කිවිය! ලී වැකිය
සිත දැනුණ දා සහද
ඒ වැකිය
වේ කවිය..

"බල්ලොත් එක්ක බෑ"

සොක්‍රටිස්ට
වෙඩි තියල
කරන්දෙණියෙදි
මහ දවාලෙ
දොස්තර මහත්තයෙක්.
තහවුරු කොට
නැත

මහරජු කැකිල්ලේ..!

අහිංසක මෘගයින්
රට අරන් කරපිටින්
ගිනි ගෙනෙයි
දියයටින්.
සුදු පරෙවියො පිටරටින්
කැන්දාන එයි
තුටින්.

වළාකුළු අතර හිඳ ලියමි......

පහළ දම් දිවයිනකි
බණ දම් නිතර ඇසෙති..
යාතිකා සත්කම් නිතර කෙරෙති...
දැහැමින් සෙමින් වසන්නට
පොරොන්දුත් එමට දෙති...
මර විලාපත් ඇසෙති
රතු ලේ පැල්ලම්
දස අත දිසෙති....
හඬති
දොඩති
හිනැහෙති..
සමහරු එති
සමහරු යති
ගියවුන් බොහෝ වෙති
නෑවිත් ඉඳිති....
මුදලට විකිණෙති
රටසේම
මිනිසුන් එහි ඇති.....

" දේවෝ වස්සතු කාලේන, සස්ස සම්පත්ති හෝතුච
පී‍තෝ භවතු ලෝකෝච, රාජා භවතු දම්මිකෝ............... "

වළාකුළු අතර හිඳ දකිමි......

^සූ 

බිඳුණු බලාපොරොත්තුව..

කතා නොකර කතා කෙරුව
ඔබේ නෙතට වසං වෙලා
බලන් හිටිය බොහෝ කලක්
ඔබ එන මග සිනා සලා

මාල පොටක් පළඳන්නට
ඔබේ කරට රනින් දුළා

දම් දිවයින...

කඳුළු වැකුණු
මුහුණු වැසුණු
පුයර පිරුණු
සිනහ පෙනුණු
අඩු මිලකට
මස විකිනුණු
ඉසුරු පිරුණු

ආදරේ....

පෙනුමට තිබුණට

නියම බර නැත....

කෑවම

පපුව දැවිල්ලයි....

පානුත් ආදරේ වගේ .....

^සූ