නමුනු කුල මත සුපිපි සඳ වත

අවරගිර හිස ගිලෙන හිරු රස
නමුනු කුල මත සුපිපි සඳ වත
නොලිය හැකි කවක
සිත නිදන් කොට
පලා යන්නට .... ඉසිඹුවක් සොයමී


සෙල් තලයමත ලියූ නොමැකෙන
පෙම්කතාවක චරිතයක් නොවෙනා
මගේ විජිතය කිරුළු දරනට
නොහැකිවී තැවෙනා
අසම්මතයට පෙම් කැකුළ සිත පිපුණා
සාලියද නොව රෝමියොද නොවමා.

නොවිඳි සුවයක නොවිඳි රසයක
ප්‍රේමයයි හැ‍ඟෙනා
නැවුම් මිහිරක නවමු හැඟුමක
නුඹ කෙරේ බැ‍ඳෙනා
ස්වප්නයක්වද නැගෙනු නොහැකිය
නිදිලොවේ ‍රැ‍ඳෙනා
විඳිනු මිස තව සිත්පුරා බැ‍ඳෙනා.

^සූ