Thursday, May 30, 2013

කාන්තාරයේ කුසුම.....!



රුවින් ගුණෙන්
 හෙබි වැලි කතරක 
සුපිපුණ කුසුමකි ..... මා
සමනල පහසක්
 නොලබපු, 

රිදවුවද කම්නැත, 
පෙති තැලුවද
 කම්නැත,

 බමරෙක්වත්
 පැමිණ, රොන් ගෙන.

 ^සූ
Posted by at
Labels:

2 comments:

  1. samakayawateMay 30, 2013 at 1:53 PM

    පොත නම් කියවලා තියනවා. අනුවේදනීය කතාවක් ඒක.

    ReplyDelete
  2. UnknownJune 3, 2013 at 10:47 PM

    හ්ම්ම්ම්ම් නමුත් මේ කවියට පසුබිම් වුණේ මගේ හුදු සිතුවිල්ලක් පමණයි. මා ඒ පොත කියවා නැත නලීන්. ස්තුතියි!

    ReplyDelete

hi

Subscribe to: Post Comments (Atom)